Την προηγούμενη Παρασκευή χάθηκαν άλλες 5 θέσεις εργασίαςστον "Ρ"και οι απολυμένοι έφτασαν συνολικά τους 35....
... Η τραγική ειρωνεία είναι ότι οι απολύσεις αυτές έγιναν γνωστές μια ημέρα μετά την δημοσιοποίηση από τον ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ της επιστολής που έστειλε προς δημοσίευση στην εφημερίδα ο Νίκος Μπογιόπουλους. Σε αυτήν χρησιμοποώντας την φράση "Είμαι Κομμουνιστής, ηλίθιε"υπεραμύνθηκε του κόμματος και έκανε επίθεση σε όσους "εκμεταλλεύτηκαν την λήξη της συνεργασίας του με τον Ριζοσπάστη, για να πλήξουν το ΚΚΕ".
Τα κίνητρα της επιστολής και το κατα πόσο με αυτή "το μαύρο πρόβατο"Νίκος Μπογιόπουλος είχε σκοπό να τα "ξαναβρεί"με την ηγεσία του Περισσού, με την οποία είχε έρθει σε ρήξη στο προηγούμενο συνέδριο για...τη "διαφορετικότητα"των απόψεων του , αυτό...είναι ένα άλλο θέμα.
Σημασία έχει ότι ο Μπογιόπουλος σε αντίθεση με τη συντριπτική πλειοψηφία των "35"...δεν θα πάει χαμένος. Καλός δημοσιογράφος είναι,αναγνωρίσιμος είναι (και αυτό είναι το πιο σημαντικό αβαντάζ απέναντι στους υπόλοιπους "34") και όπως έγινε γνωστό θα διευρύνει τη συνεργασία του με τον Όμιλο Real (εκεί που βρίσκουν καταφύγιο καικάτι κακοπληρωτές όπως ο Σεραφείμ Κοτρώτσος).
Έτσι μετά τη στήλη που υπογράφει από τότε που έφυγε από το Ριζοσπάστη στο...προσωπικό μπλογκ (sic) του Χατζηνικολάου, ο Μπογιόπουλος θα "αναβαθμιστεί"και θα κάνει και εκπομπή μαζί με τον mr. Real, κάθε Παρασκευή 11:00 -12:00.
Δεν θα μακρηγορήσω άλλο επειδή το θέμα μας δεν είναι οι κακές συναναστροφέςπου έχει αρχίσει να κάνει ο Μπογιόπουλος. Αφού ως γνωστό όλοι οι ροκ σταρς σε κάποια στιγμή της καριέρας τους...μπλέκουν με "κακά παιδιά"που τους παρασύρουν, αλλά το τι θα γίνει (ή μάλλον τι δεν θα γίνει) με την καριέρα των υπολοίπων "34"....
Και επειδή μιλάμε για τους υπόλοιπους μη αναγνωρίσμους "34", αναδημοσιεύουμε το συγκλονιστικό κείμενο του Θωμά Σιδέρη από το μπλογκ trenomag. Ένα άρθρο αφιερωμένο στον απολυμένο υπ. αριθμόν 31, τον Γρήγορη Τραγανίδα (πολιτιστικό ρεπορτάζ). Ο Γρηγόρης Τραγανίδας, μπορεί να μην είναι σταρ και αναγνωρίσιμος από τους ακροατές/αναγνώστες των μέσων του Χατζηνικολάου, όπως ο Μπογιόπουλος, αλλά οι "του συναφιού"μιλούν για μια άδικη περίπτωση απόλυσης ενός εξαιρετικού επαγγελματία και ανθρώπου. Διαβάστε για αυτόν το άρθρο του Θωμά Σιδέρη:
Για τον Γρηγόρη
Ο Γρηγόρης σκότωσε πολύ νωρίς τον ποιητή μέσα του ή υπό μία άλλη έννοια τον έβαλε στη γωνία και του είπε «μείνε εδώ και σώπα!». Τον σκότωσε για να γίνει δημοσιογράφος. Όταν πριν από καιρό τον ρώτησα «γράφεις ποιήματα;», μου απάντησε αυτό που κάθε δημοσιογράφος θα απαντούσε: «μετά από δυο με δυόμισι χιλιάδες λέξεις που γράφω καθημερινά, δεν υπάρχει χώρος για ποίηση – παρόλα αυτά έχω κάποια στο συρτάρι μου».
Ο Γρηγόρης έπρεπε να βγάλει λεφτά και να ζήσει – αυτός και η οικογένειά του. Όπως όλοι. Αλλά η ποίηση δεν είναι για όλους και κανένας ποιητής σε αυτή τη χώρα δεν έζησε ποτέ από την ποίησή του. Εκτός εάν… Η Ελλάδα είναι η χώρα των ποιητών, αλλά η Ελλάδα είτε τους τουφεκίζει είτε τους βάζει με τρόπο στη γωνία – «μείνε εδώ και σώπα!». Αυτό που έκανε ο Γρηγόρης στον εαυτό του το κάνει η Ελλάδα στους ποιητές της.
Ομολογουμένως, ο Γρηγόρης κατέβαλε μεγάλη προσπάθεια για να πείσει τον εαυτό του «Εγώ δεν είμαι ποιητής». Κι όμως, μέχρι τα δεκαεφτά του είχε εκδώσει τέσσερις ποιητικές συλλογές, είχε συμπεριληφθεί σε παγκόσμιες ποιητικές ανθολογίες και είχε αποσπάσει διεθνή βραβεία. Το ’83 τύπωσε τη «Μεγάλη Μέρα», το ’84 τον «Ανοιχτό Κύκλο», το ’86 τη «Μπαλάντα του Μικρού Κύκνου» και το ’87 τα «Παγωμένα Πεζοδρόμια».
Από τις αρχές της δεκαετίας του ’90 ξεκίνησε να δουλεύει στο πολιτιστικό τμήμα του Ριζοσπάστη. Δεν εντάχθηκε σε άλλο ρεπορτάζ ίσως ως φυσική συνέπεια της κλίσης του. Ίσως να φαντάστηκε ότι θα μπορούσε να μιλά με ποιητές –σαν κι αυτόν- με συγγραφείς, με ανθρώπους του πολιτισμού τέλος πάντων. Αντ’ αυτών, έκανε το ρεπορτάζ του υπουργείου Πολιτισμού και συναντήθηκε με σπουδαίους και εξαιρετικά σπάνιους ανθρώπους σαν τον Κώστα Καραμανλή, τον Αντώνη Σαμαρά, τον Ευάγγελο Βενιζέλο, τον Πάνο Παναγιωτόπουλο, τον Πέτρο Τατούλη, τον Κώστα Τζαβάρα – το απαύγασμα δηλαδή του Πολιτισμού αυτής της χώρας.
29.11.2013. Ο Γρηγόρης ήταν η 31η απόλυση από τον Ριζοσπάστη. Για τις νέες απολύσεις ίσως γραφτούν πάλι διάφορα, κάποιοι θα επιτεθούν εκ νέου στο ΚΚΕ, η Λιάνα Κανέλη ίσως βγει να υπερασπιστεί την ηγεσία και το όνομα του Γρηγόρη ίσως γραφτεί κάπου στα ψιλά. (Δεν είναι όλοι οι δημοσιογράφοι σταρ, ηλίθιε!)
Ο Γρηγόρης ήταν απλήρωτος 10 μήνες. Με τρία ανήλικα παιδιά, ένα στεγαστικό και τις υποχρεώσεις να τρέχουν, όχι μόνο σκοτώνεις τον ποιητή μέσα σου αλλά και τον άνθρωπο. Εσχάτως στη δουλειά πήγαινε με το ποδήλατο – τελικά αυτή η ζωή θέλει πολύ πετάλι. Ο ίδιος ίσως ισχυριστεί ότι το έκανε από οικολογική συνείδηση. Σε κάθε περίπτωση, το ποδήλατο ήταν μια σπουδαία ευκαιρία να ξανασυναντήσει τα «Παγωμένα του Πεζοδρόμια»....
...Διαβάστε περισσότερα στο trenomag.wordpress.com